AZJA 2010 - NOWA WLOCZEGA
Zdania warunkowe podaj± w zdaniu głównym skutek warunku zawartego w zdaniu podrzędnym z si. Kolejno¶ć zdań nadrzędnego i podrzędnego jest dowolna. W języku hiszpańskim wyróżniamy trzy rodzaje zdań warunkowych:
a) rzeczywiste
b) możliwe
c) nierzeczywiste.
Ad. a)
Niekiedy przypadek (presente + presente), zwlaszcza dla ogolnych prawd, zaleznosci, praw fizycznych etc. nazywa sie "zerowym" okresem warunkowym a na okreslenie warunku rzeczywistego "presente + futuro (imperativo)" uzywa sie nazwy "I okres warunkowy" - troche na wzor jezyka angielskiego.
A teraz pare uwag odnosnie II i III okresu warunkowego:
1) jedynie subjuntivo na "-ra" (a nie na "se") moze zastepowac condicional perfecto w III okresie warunkowym - to jeden z niewielu przypadkow, gdy te dwie formy nie sa sobie gramatycznie rownowazne.
2) imperfecto de subjuntivo (tez jedynie forma zakonczona na "-ra") moze wystepowac w jezyq literackim nie tylko w okresach warunkowych, ale tez jako czas przeszly, badz zaprzeszly. Wynikiem tego w mowie potocznej, jak i jezyq literackim, spotyka sie rowniez (niestety) zastepowanie w II okresie warunkowym imperfecto de subjuntivo przez imperfecto de indicativo a condicional imperfecto przez imperfecto de indicativo lub imperfecto de subjuntivo (na "ra").
W zwiazq z tym prawidlowe sa ponizsze zdania:
Si tuviera (tuviese) mas tiempo, escribiria poesias.
Si tenia mas tiempo, escribiria poesias.
Si tuviera (tuviese) mas tiempo, escribia poesias.
Si tenia mas tiempo, escribia poesias.
Si tuviera (tuviese) mas tiempo, escribiera poesias.
3) Ponadto wystepuje tzw. okres mieszany (III + II lub odwrotnie). Przykladowo:
Si no hubiera (hubiese) corrido tanto, ahora no estaria (estaba, estuviera) tan cansado.
Oraz:
Si no estuviera casado, me habria (hubiera) ligado a esa chica.
Namieszalem, no nie?
Ale to wszystko najczystsza prawda - zapytajcie pana Jacka Perlina - z jego xiazki wzialem te przyklady.
Hasta luego!